۱۳۸۹ آبان ۲۶, چهارشنبه

مسابقه مولای کائنات - روز ششم


1- زندگی تنگ جزای کسی است که از امیرالمؤمنین علیه السلام روی بگرداند.

وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى ﴿124﴾
و هر کس از ذکر من روی بگرداند، بی شک زندگی تنگی دارد و روز قیامت او را کور محشور می کنیم. (طه، آیه 124)
حدیث تفسیری:                                                                                        
از حضرت صادق علیه السلام پرسیدند مراد از ایه ی فوق چیست؟
فرمود: مقصود از آن ولایت امیر المومنین علیه السلام است.
باز راوی پرسید: «روز قیامت او را کور محشور می کنیم»؟
فرمود: یعنی کسی که در دنیا، چشم دلش از ولایت امیرالمومنین علیه السلام کور است در آخرت با چشمان کور محشور می کنیم؛ در حالی که او در قیامت سرگشته است و می گوید: چرا مرا کور محشور کردی در عین آن که من (در دنیا) بینا بودم؟. فرماید: به همان ترتیب که نشانه های ما برای تو آمد و تو آن ها را فراموش کردی. ( اصول کافی، ج1، ص435)
از سخنان امیر کلام:
کسی بی شرم تر از شخص بد دهان نیست.

2- امان در قیامت وعده ی خدا به شیعیان امیرالمومنین علیه السلام

إِنَّ الَّذِينَ سَبَقَتْ لَهُم مِّنَّا الْحُسْنَى أُوْلَئِكَ عَنْهَا مُبْعَدُونَ ﴿101﴾
کسانی که از پیش وعده ی نیکو از سوی ما به آنان داده شده است، آنان از آن (جهنم) به دور هستند. (انبیاء، آیه 101)
حدیث تفسیری:
پیامبر خدا صل الله علیه و آله خطاب به حضرت علی علیه السلام فرمود:
یا علی! تو و شیعیانت در کنار حوض هر کس را که دوست داشته اید سیراب می کنید و هر کس را ناخوش داشته اید منع می کنید و شما روز وحشت عظیم در پناه سایه ی عرشید؛ مردم می هراسند و شما هراس ندارید و مردم غمگین هستند و شما غمی ندارید؛ درباره ی شما این آیه نازل شده که: «کسانی که از پیش وعده ی نیکو از سوی ما به آنان داده شده است، آنان از آن {جهنم} به دور هستند.» (امالی صدوق، ص561، مجلس هشتاد و سوم)
از سخنان امیر کلام:
نزدیک ترین شخص به مرده برای پیوستن به او شخص زنده است! (مرگ بسیار نزدیک است)
3- اهلبیت علیهم السلام تجلّی گاه رفعت و نام های خدا هستند.
فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ ﴿36﴾ رِجَالٌ لَّا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِيتَاء الزَّكَاةِ يَخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ ﴿37﴾
در خانه هایی که خداوند اجازه داده که رفعت یابد و نامش در آن ها یاد شود، در آن {خانه ها} بامدادان و شامگاهان او را تسبیح گویند. مردانی که هیچ تجارت و داد و ستدی آنان را از یاد خداوند و برپاداشتن نماز و پرداختن صدقه غافل نمی کند؛ از روزی که در آن دل ها و دیده ها دگرگون می شود، می ترسند. (نور، آیه 36 و 37)
حدیث تفسیری:
پیامبر صل الله علیه وآله این آیه را قرائت کردند؛ سپس مردی برخاست و گفت: این چه خانه هایی است؛ فرمود:
خانه های انبیاست، ابوبکر برخاست و گفت: ای رسول خدا ای خانه هم از جمله ی آن هاست و به خانه ی علی و فاطمه علیهما السلام اشاره کرد؟؛ حضرت فرمود: بله، از برترینِ آن خانه هاست. (بحارالانوار، علامه مجلسی، ج23، ص 325)
از سخنان امیر کلام:
انسان بزرگوار هرگز دشنام نمی دهد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر