شکوه سبز
تو تمنّای دل هر غنچه ی نشکفته ای تو طراوت بخش گلهای زغم افسرده ای
با حضور تو کویر جان ما گلشن شود تو پیام سبز باران برقلوب تشنه ای
می شود آیینه ها تابنده تر از شب چراغ هم تو فانوس امیدی در نهان سینه ای
در غیاب تو بهاران چون خزا نی بیش نیست تو شکوه ناب رویش در نهاد سبزه ای
قرن ها در انتظارت دیده ی دل بر ره است تو فروغ تابناک غم سرای دیده ای
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر